1. |
Jåmfru i Ulham
12:07
|
|||
|
Jåmfru i Ul’ham
A stuk o æ låwt å bost mi hoo’r
—Mi huldtrow væn—
Der så a mi stimu’er kom kyren i goo’r
—Å sinhen de låår mi muer i æ juer—
A po’t æ bost ni’er o mi baa’rm
A løw’t hin a den fårgyllen karm
Mi stimu’er hun fåtø’t
Te a håj for gu’er en lø’k
Hun skaw’t mæ om te en saws
Te a skull blyw sløw å aldri hwas
Så bløw a te en saws så gu’er
Te a bløw hvas o aldri sløw’
Åm æ daw’ a klep’et lærret å lii’n
Om æ næt a såw’ i jåmfru hinne skrii’n
Mi stimu’er hun fåtø’t
Te a håj for gu’er en lø’k
Hun skaw’t mæ åm te en swaa’r
Te a skul alti få en uløk’le faa’r
Så bløw a te en swaa’r så gjøw’
Te a bløv hvas å aldri sløw’
Æ rii’er de war så blii’er
De sa’t mæ i fågyl’ne skii’er
Mi stimu’er hun fåtø’t
Te a håj for gu’er en lø’k
Hun skaw’t mæ åm te ul’ så groo’
Hun baa’r te a skul i æ skåw kuns goo’
Hun baa’r a skul i æ skåw kuns go
Te a dråk a mi bru’er hans blu’er
I æ skåw a war i å’t oo’r
Mi stimu’er wåwwet æ’ i æ kjær’k å goo’
Å det war i den niien
Mi stimu’er vill uurrii
A snap’et hinne ka’p så bloo’
Å løw’t hin a ganger så groo’
A snap’et i hinne sii
Å u væl’t tow twælner så hvii
A dråk a mi bru’er hans blu’er
Igjæn stuk a en jåmfru så gu’er
Igjæn stuk a en jåmfru så skjøn
—Mi huldtro væn—
Mi stimu’er fik hinne fåtjæn’t (eller: fåtjæne’st i) løn’
—Å sinnhæn de låår mi mu’er i ju’er—
|
||||
2. |
Æ Kvinnemorder
11:27
|
|||
|
Æ kvinn(e)morder
Hr. Rængbål han tjænner i æ kånng hans gor
—I æ lun’—
Å dæ tjæn’t han i manne oo’r
—I æ skow der falmer æ jomfru’er—
Han tjæn’t æ’t får annen løn
Æn får Gulbårri hun war så skjøn
Han giilje hin da mæ list
Slæt ingen skjøn’ riier’et vist
Han gilje hin da mæ u’er
slæt ingen skjøn’ rii’er det tu’er
Gulbårri, Gulbårri! Samel gul’ u’i di skrii’n
Imæns a såårler æ gråganger mii’n
Ja, kan du samel gul’ i sæk
Mæns a ka træk gråganger te bæk
Hr. Ribål han språn’g te hywwen hæst
Han sa’t Gulbårrig i får ve hans brøst
Han ræ’ær som han no kunn’et bæst
Mæn han ræ’ær som det ty’k war mjæst
Dæærr de kam’ i rosenlun’
Dæær løstet’et Ribål å tyew en stån’
Han bon’ hans hæst ve en lenngræ’n
Han kååst en graw, han war æ’ sie’n
Gulbårri hun soj’ å tæn’t ve ’sæ
Hwæm mon den graw’ ska væ ’te
Te di hun’ æ en få lång
Å te di hæst dæ æ en få trån’g
Næj, den æ æ’ te æ hun’ dæ æ mi’in
Mæn te Gulbårri så faw’er å fi’in
Ja, hist du si’er dæm blå’k
Å dæær lewwer swaarflå’k
Å hist du sier en lel’le knål’
Dæær ån’ner lewwer å’t jåmmfru’er djer gul’
Å hist ka du sier en lel’le fluer
I dæn dæ rinner å’t jåmmfru’er djer djær blu’er
Å du ska væær den niien
Å lii få de anner djær synner
Enhwær hå nåk ui æ syn’ si æj’æn
så hår a ow nåk i mi æj’en
Mæn lææng hår du gilje mæ
Mo a da æ’ jæn’ gång løsk dæ?
Jow, gjaarn mo du løsk mæ lii
Åm du æ’ i søøwnn vil mæ swii
Swii’ mæ Gud fåå’r i Hemmeri’
Åm a dæ i søøwn ska swii
Han låår hans huer i hinne skør
Han sow en søwn, den war æ’ så søø’r
Gulbårri hun soj å tin’t ve ’sæ
Mån mi snøørboo’n ka æ’ hjæl’p mæ
Gulbårri løst aw hinne snøørboo’n
Så boo’n hun Ribål hans fu’er og håå’n
Hun gik så te den lelle flu’er
I den dæ rææn å’t jåmfru’er djær blu’er
Ja, hun gik så hæn te den lelle knål’
Dærån’er låw’ å’t jomfru’uer djer gul’
Å så gik hun hæn te æ blå’k
som dæ stuk swar i flå’k
Hun skwaj jen, å hun skwaj tow
Dæn træær hun a æ ski’er dråw’
Swåå’r mæ, swaa’r – åm te du æ gu’er
Åm te du ka røør ve miniskblu’er
Ja, væ du fast i æ håån te dæ
Som a æ hvas i æ åå’r te mæ
Wåwn åp, Ribål! Å snak mæ mæ
I søwwn a æ’ vil swiie dæ
A bee’r dæ Gulborri! Få di u’er
La mæ føst æ præst og skrøw’temål fo
Næj, a skal skrøw’t dæ al’ebæst
Såå’ skrøw’ter dæ ingen såwnepræst
A bee’r dæ Gulbår! Få di nawn:
La mæ æ’ lew få hun’ å raw’n
A ska hwær’ken læw dæ få hun’ hælle raw’n
Mæn i æ graw du sjæl’ hå graw’n
Så håw hun ham i stø’ker smoo’
Som det menst løw’ i æ lun’ dæ lå’
Gulbårri hun språn’g o hæst så hyw’
Så ræj’ hun væk å æ fåw’l dæn fløw’
No lew’er Ribål få hun’ å raww’n
—I æ lun’—
Gulbårrig hun bær’ hinne jomfrunaw’n
—I æ skåw dæær falmer æ jomfru’er—
|
||||
3. |
Æ Brur hinne Kjærkfær
05:13
|
|||
|
Æ brur hinne kjær’kfær’
Dæ buuer en man’ i Riif
Han war så ææ’rl å så rii’
Han ga hans dæt’er en sel’kesærk
war fæm’ten fawwn vii’
— Sjæl’ stryyer hun æ dåw a æ ju’er—
Fæm’ten war de skræ’rr
Æ særk skull skjærr og søj’
Såmm håj hjæmm i Riif
Å såmm i rifer-bøj’
Fæm’ten war de høw’ske møø’r
Æ særk skul tow’ å vrii
Såmm de fik djær hoor døø’r
Å såmm fik stin’g i æ sii
Å fæm’tem war de tømmermæn’
Æ særk sku hæng åp i æ goo’r
Somm de fik djer helsot
Å somm låw syk en oo’r
De fuller æ bruru’r te kjær’k
Hun war wal’ fast i æ skin’
Fæm’ten alen tuk de a æ muu’r
Faa’r de ku trææng hin in’
Da hun kam i æ kjær’k dærin’
så tuk hun te å vraa’n
Så sluk hun nier den hellig kors
Såm faa’r håj øwer staa’n
Æ præst stuk få alter og sån’g
Han hi hærre Knuu’r
Hæær blywer ingen messe i daw’
Kommer æ bruur æ’ uu’r
Hun tuk en pennig a hinne pån’g
Hun åffert wal så nyww
Så sluk hun sønner æ dæjn hans biernn
Å ståk uu’ æ præst hans yww
Det gån’g hun kam a æ kjær’k hæruu’
Så tuk hun te og li’e
No hå a warn te kjær’k i daw’
Som ænhwææ’r ka høør og si’e
Det gån’g hun kam o æ Kjærrgoor
Hun sluk åp hinne yw’n mor sky
Å alt det fææ’ dæ war o æ mark
Det køs hun hjæm’ te æ bøj’
—Sjæl’ stryyer hun æ dåw a æ ju’er—
|
||||
4. |
Æ Skjållmø
09:38
|
|||
|
Æ skjållmø
Lirren Kjæsten hun spuur hinne muer
—Æ hærre tuk æ falk—
Hååj a æ’ en bru’er?
—Få de håj spæ’æn ham i æ tå’rn—
Di bruer æ æ’ hjæmm i oo’r
Få han lewwer bonnen i æ kånng hans goo’r
Ja, hååj a saa’rl å bissel a nøj’
Da skull a hin’t mi bru’er fra bøj
Wal ka du få saa’rl å bissel a nøj
Mæn æ’t ka du hin’t di bru’er fra bøj’
Lirren Kjæsten å hun spång te ganger hyw’
Så ree’r hun lång faster æn te æ fåwl dæn fløw
Å dæær hun kam te æ båår’ si le
Uu stuk æ kånng hans slarfrærskwin’ å hwiilt sæ ve
Å hø’ør du, æ kånng hans slarfrærskwin’!
Å hu æ så æ fanger in’
Få østen i wår båå’r si goo’r
Dæær plæjer æ fanger å kruus djær hoo’r
Få østen i wår i stjænnestååw
Dæær plæjer æ fanger alti å såww
Hun pe’ket o æ daar mæ hinne skin’
Stå åp mi kjæær bru’er te du lå’åker mæ in’
Å æ’ så ka æ låk dæ in’
Få a lewwer bonnen lisåm en fanng
Fæm’ten nawler å en lel’le pin’
Dem låt hun fra å så gik hun in’
Høø’r du, mi kjæær bru’er hwa a sæjer te dæ
Hwoffå lo du dæ a æ dannerkånng binn
Mæ bon’ æ’ fiir, mæ bon’ æ’ fæm’
Mæ bon’ wal trarwe jarnklæj mæn’
Mæ bon’ æ’ å’t, mæ bon’ æ’ nii’h
Mæ bon’ wal hunner rii’er fri’h
Hæær stoo’r a, en kwin’ så smal som en linn
Wal hunner rii’er sku æ’t mæ binn
Hun løøst hinne bru’er a hooresten boo’n
Hun så’t æ kånng hans slarfrærskwin’ dæær imu’er
Hæls æ Dannerkånng, næ han kommer hjæm’
hæær har warn en mø, dæ hå løø’st en swæn’
Lirren Kjæsten hun språn’g te hywwen hæst
Hon sa’t hinne bru’r ve hinne brøst
Å dæær kam hun uu’ i Rosenlun’
Dæær mø’t hin æ Dannerkånng hans lelle hun’
Å dæær hun kan uu’ i en grønne æn’g
Dæær mø’t hin æ Dannerkånng all hans håwmæn’
Du håller mi hæst i tøwl å i tømm
De stoo’r å a gor hæn å sna’kker mæ dæmm
Du håller mi hæst uu’ i bissel å mii’l
Fåwaa’r dæ te du nøwner æ’ æ naww’n te mæ
Lirren Kjæsten hun håw te hun bløw træt
Hun stuk wal i trærre mæn’ djær ræt
Lirren Kjæsten hun håw te hun bløw mu’er
Hun stuk wal i hunner rii’er djær bluer.
Lirren Kjæsten å hun drawer uu’ hinne swaa’r
War’et æ’ jær, Dannerkånng, sku I faar en ufaa’r
Lirren Kjæsten å hun drawer uu’ hinne knyw’
War’et æ’, Dannerkånng, det sku kåst jer æ lyw’
Ja, håjj du byrd å håjj du æær
Så wal ku du drånning i Dannemark væær
Ja, wal hår a byrd å wal hår a æær
Så wal ku a drånning i Dannemark væær
Hål åp lirren Kjæsten, du steller di haarm
Du ska bæær gullkroon å æ dronning hinne naw’n
A skø’ter æ’ å di gul’ så røø’r
—Æ hærre tuk æ falk—
A aw’ter lånt mier mi bruer hans døø’r
—Få de håj spæ’æn ham i æ tå’rn—
|
||||
5. |
Æ Fåwanleng
10:41
|
|||
|
Æ fåwan’leng
Hæær gor dans o æ bjæær
—Drywer’en dåw, fæller’en rii’m—
Hæær danser æ ælver-dwæær
—Få den a ga æ trow såm’æ mii’n—
Hæær danser hun dæ’ter Dånnimoo’r
Å så skjøn en rii’er a Rosensgoo’r
A skaawer dæ te så lirren en par skow
A draawer dæ o mi fæær tow
A løster nåk di gawwer å bæær
Mæn a lyster æ’ en par skow å væær
A skaawer dæ til en par hannsker så fiin
A drawer dæ o æ smo hinner miin
A løster nåk di gawwer å bæær
Mæn a løster æ’ en par hannsker å væær
A skaawer dæ te så lirren en gulltroo’r
A flæt’er dæ i mi fawwer hoo’r
A løster nåk di gawwer å bæær
Å a løster ow en gulltroo’r å wæær
A skaawer dæ te så lirren en gull-lin’
A flæt’er dæ ve mi rosen-kin’
A løster nåk di gawwer å bæær
Å a løster ow en gull-lin’ å wæær
Den rii’er å dæt’er Dannimoo’r
De ky’er te hinne fåå’r hans goo’r
Å dæær de kommer te æ båå’rw si leh
Uu stuk hinne fåå’r å hwiilt så veh
Å wallkom’en, dæ’ter Donnimoo’r
Å så skjøn’ en Rii’r a Rosensgoo’r
Så sluk hun åwwen hinne koobe bloo’
Å mi kjæær fåå’r I si’er hæær oo’
Han æ æ’ ån’er di koobe bloo’
Han æ flæt in’ i di fawer hoo’r
Så sluk hun åwwen hinne skaarlawwen kin’
Å ja, mi kjæær fåå’r I si’er hærin’
Han æ æ’ ån’er di skaarlawwn-kin’
Han æ flæt ve di rosens-kin’
Så tuk han åp så hvas en knyw’
Han skor æ lå’ker i stø’ker syw’
Han skoo’r æ lå’ker i stø’ker nii’h
Mæn æ rii’er a rosensgoo’r gik frii’h
Dæ æ æ’ en møø’ i den hæær land
Dæ så ka bewaar si æwteman’
Dæ æ æ’ en swæn’ o dæn hæær ø
—Drywer’en dåw, fæller’en rii’m—
Dæ hår så kånste en fæstemø
—Få den a ga æ trow såm’æ mii’n—
|
||||
Donnimaar. Vredens Børn Denmark
"Donnimaar. Vredens Børn" is a music and visual arts project by Marie Kølbæk Iversen revolving around the magic songs of her great-great-great-great-grandparents, who in 1873 were the ethnographic subjects of Danish folklore collector Evald Tang Kristensen when he visited their house on Ørre Hede in Western Jutland. ... more
If you like Donnimaar. Vredens Børn, you may also like:
Always Digging The Same Hole
by Astrïd
Sweeping orchestral instrumental music that skirts drone, folk, neo-classical & more.
go to album
featured on Bandcamp Radio Apr 15, 2015
go to album
The haunting new record from Canadian folk artist Avi C. Engel bridges old and new traditions with a minimalist approach.
go to album
Hushed folk-based songs build from feathery acoustic guitar figures and draped with layers of keys and pedal steel.
go to album
Sanguine but uplifting, the Toronto singer-songwriter's "transfigured" folk songs ponder existential themes with grace and wonder.
go to album
Their Invisible Hands
by Avi C. Engel
A dreamy improv-folk collage from Toronto multi-instrumentalist Clara Engel, who plays cigar box guitar, talharpa, melodica, and many more.
go to album
Dressed in Borrowed Light
by Avi C. Engel
More genre-hopping folk experiments from the Toronto artist, utilizing lap steel guitars, tongue drums, found instruments, and more.
go to album
